Droga do zrozumienia siebie

    Jeśli wiesz, gdzie chcesz dotrzeć, w pewnej chwili porzucisz tłum i pójdziesz swoją drogą. Możesz wywoływać w ten sposób oburzenie, możesz być z powrotem przez tłum wciągany. Jeśli jednak znasz swój cel i jest on dla ciebie wartościowy, nie porzucisz go, jak i swojej drogi. Będziesz iść, nie bacząc na to, czego oczekują od ciebie inni. Staniesz się na swojej drodze samotnikiem, nie będzie to jednak samotność narzucona przez innych, tylko ta, dzięki której będziesz poznawać samego siebie.

    Samotność narzucona przez ludzi jest pełna cierpienia. Samotność wędrowca, który podąża drogą zrozumienia, jest pełna światła. Pamiętaj o tym.

    Ta pierwsza opiera się na zależności od cudzych uczuć. Ta druga jest ścieżką rozwoju świadomości.

    Pierwsza ścieżka czyni nas niewolnikami cudzych chęci, pragnień, ale też i rozczarowań, jak i innych form poddania się wpływowi emocji. Ludzie, którzy nas otaczają, a sami podlegają manipulacji innych, będą działać na nas w podobny sposób. Trudno jest też od nich oczekiwać zrozumienia, bo do niego nawet nie dążą.

    Gdy wybieramy ścieżkę, która czyni nas po trochu autsajderami, na pewno zetkniemy się na niej ze społecznym ostracyzmem. Inni mogą chcieć nas w jakiś sposób wyeliminować ze społecznych grup i zająć nasze miejsce. Ważna jest wtedy niezłomność w działaniu, jak i konsekwencja. Nie wolno też dać się zwabić do dyskusji. Jaki bowiem sens, w przekonywaniu innych, skoro i tak są święcie przekonani o swojej racji.

    Ważna też, na tej ścieżce, jest pewność siebie. O nią trzeba zadbać w pierwszej kolejności i to do siebie trzeba nabrać najwięcej zaufania, jasno po prostu określając, czego chcemy, jak i to, o co nam chodzi.

    Gdy tracimy pewność siebie, bardzo szybko poddajemy się woli tłumu. A ten potrafi znaleźć sposób na opornych, posługując się każdym rodzajem manipulacji, różnymi formami zastraszania, szantażu, jak i umniejszania naszej wartości.

    Ty zaś, jeśli jesteś dalej pewien swojej drogi, po prostu idź. I nie oglądaj się za siebie. Niech inni wiedzą wszystko lepiej od ciebie. Niech inni będą od ciebie bardziej oświeceni. Niech mają więcej dyplomów z kursów rozwoju. Ty zaś dalej zmierzaj swoją drogą. I wierz mi, idziesz dobrze. Bez względu na to, jak inni cię ocenią, ty idziesz właściwą ścieżką. I nawet jeśli się potkniesz, to jest to twoje potknięcie i twoja wyciągnięta z niego lekcja. Tego ci nikt nie odbierze, bo to jest twoje doświadczenie. I to ono stanowi o twojej życiowej mądrości.

    Po prostu idź i nie bój się myśleć inaczej niż wszyscy. Jedyne czego nie rób, to nie walcz, nie przekonuj świata, nie zmieniaj jego poglądów, nie zmuszaj do podążania za tobą. Jeśli ty dasz światu wolność, w pewnej chwili sam zobaczysz, że to i ciebie uczyni wolnym.

    Pamiętaj zatem, po prostu idź.